Δημοσιεύθηκε : 21 Δεκεμβρίου 2010

Εμφανίσεις: 1859

           Η αγάπη είναι ένα θέμα που κινδυνεύει να χαρακτηριστεί κοινότυπο, η θεατρική ομάδα του Γυμνασίου Κουνουπιδιανών όμως έχει αντίθετη άποψη. Αντιμετωπίζει το θέμα όπως του αξίζει, η αγάπη είναι πάντα επίκαιρη και το σπουδαιότερο, το άτομο, η κοινωνία, η ανθρωπότητα την έχουν απόλυτη ανάγκη. Επειδή όμως κουράζει άλλη μια έκθεση ιδεών, ας μιλήσει η τέχνη. Η τέχνη που μιλά για την αγάπη.

           Η τέχνη βρίσκει στο σύμπαν την αγάπη να στροβιλίζεται ανάμεσα σε πλανήτες και γαλαξίες, να ενώνει τα σωματίδια του φυσικού κόσμου και να εξηγεί του λόγους της ίδιας της ανθρώπινης ύπαρξης. Τη συναντά στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία, μέσα στο λόγο του Πλάτωνα και επικοινωνεί μαζί της σε έναν ύμνο που θα αποτελέσει τον πυρήνα της αναζήτησής της. «Με?ζον δέ τούτων ? ?γάπη» καταλήγει ο απόστολος Παύλος και τα λόγια του ψιθυρίζουν οι μαθήτριες χορεύοντας. Γύρω από αυτά τα λόγια κινείται η πορεία προς την αλήθεια, προς την αποκάλυψη και την ανακάλυψη της αγάπης. Γιατί αγάπη είναι να ψάχνεις, να ακούς, να ονειρεύεσαι. Η αγάπη παίρνει άλλη μορφή όταν εκφράζεται από τους άντρες, άλλη όταν αναφέρεται στη μητέρα, άλλη όταν γίνεται ερωτική, άλλη όταν η ματιά του καθενός από εμάς τη συναντά.